Pisząc frameworka pewnie wielu z nas zastanawiało się jak będą ładowane klasy gdy nie będziemy ich wymagać funckcją require(). Programiści Zend'a w swoim dziele nie dali nam tak zacnej możliwiości... wszystko ładujemy ręcznie, przynajmniej tak zauwazyłem ze wstępnych oględzin kodu i przykładów zastosowania. Z pomocą przychodzi nam funkcja __autoload(). Funkcja ta wyłapuje wszystkie próby dokonania instacji klas, interfejsów poprzez deklarację słowem kluczowym „new” bądź z poziomu statycznego.
Przykładowym kodem może być:
PLAIN TEXT
PHP:
-
function __autoload($sClassName)
-
{
-
echo 'Loading class: ' . $sClassName . '... ';
-
}
Wówczas wyłapiemy wszystkie próby załadowania jakiejkolwiek klasy i interfejsów z któryych kożystają oarz klas „rodziców”. Naprawdę super sprawa. Najprostrzym sposobem ładowania klas jest umieszczanie ich w danym folderze i nazywanie plików tak samo, jak klasy w nich zawarte, np klasa Router będzie w pliku Router.Class.php w folderze /Classes/ :
PLAIN TEXT
PHP:
-
function __autoload($sClassName)
-
{
-
require_once('./Classes/' . $sClassName . '.Class.php');
-
}
W powyższym przykładzie pliki klas sa ładowane bezpośrednio przed stworzeniem ich instancji. Ale co jak we własnym frameworku pliki klas nie są pokładane? Przykładowo: w folderze klas są posegregowane w inne foldery. Jak wówczas framework ma „zgadnąć” o jaką ścieżkę nam chodzi. Z pomoca przychodzi nam mapowanie folderu, czyli przegląd plików. Tablica jest tworzona w konstruktorze klasy głównej frameworka o wzorze 'Plik.Class.php' => './Sciezka/Plik.Class.php'. Funkcja __autoload() sformatuje sobie nazwę pliku, po czym poszuka jego ścieżki podając klucz tablicy... „szprytne” co nie?
Czytaj dalej tutaj (rozwija treść wpisu)
Czytaj dalej na blogu autora...
Zwiń
Czytaj na blogu autora...