Prawdopodobnie wiele osób zetknęło się z mikroformatami, publikacji na ich temat jest dość dużo. Większość jednak porozrzucana, podzielona na mniejsze elementy. W tym wpisie chcę zebrać całość użytecznych informacji na ten temat w jednym miejscu. Najlepszym miejscem na to jest (jak dla mnie) ten blog 
W skrócie mikroformaty są umownym zestawem standardów (klas CSS i elementów języka xHTML) stosowanych w celu umożliwienia maszynom odczytania i zrozumienia większej ilości danych, które bez nich byłyby zrozumiałe tylko dla człowieka.
Inicjatywa stworzenia mikroformatów miała miejsce w 2005 roku. W założeniu chciano przyśpieszyć adaptację tzw. idei sematycznej sieci.
Najważniejszą informacją odnośnie mikroformatów jest to, że nie są one odrębnym językiem. Nie są też odmianą, ani częścią jakiegoś języka. Są to umowne sposoby stosowania klas CSS oraz elementów xHTML w taki sposób, aby umieścić dodatkowe informacje w sposób łatwy do odczytania dla maszyn. Wzbogacają tzw. semantykę kodowania, dzięki czemu stają się łatwiejsze do przetworzenia. Umożliwiają przenoszenie treści zawartej na witrynie do innych aplikacji, dzięki czemu rozszerza się zakres wykorzystania informacji.
Mikroformaty tylko opisują dane, same w sobie nie są ich nośnikami. Jest to ogólnie przyjęta konwencja, która pozwala zagnieżdżać dodatkowe informacje w dokumentach HTML.
Designed for humans first and machines second, microformats are a set of simple, open data formats built upon existing and widely adopted standards.
Można je zastosować zarówno w HTML, xHTML, XML, RSS, ATOM. Występują w następujących atrybutach:
Jak już wspomniałem mikroformaty opierają się na klasach CSS lub na atrybutach xHTML. Najczęściej spotykanym zastosowaniem są wizytówki (hCard), terminarz (hCalendar). W przypadku pierwszego zastosowania, całość wizytówki zawieramy w elemencie z klasą CSS o nazwie vcard. W niej zawartość elementów z odpowiednimi klasami jest interpretowana jako pola wizytówki. W przypadku kalendarza, całość umieszczamy w elemencie z przypisaną klasą vevent.
hCard jest bardziej rozbudowany (17 pozycji) od hCalendar (8 pozycji), zatem nim się zajmiemy w celu przedstawienia budowy mikroformatów. Przykładowa wizytówka może wyglądać następująco:
<div class="vcard"> <span class="fn">Jan Dzban</span> <span class="additional-name">Piotr</span> <div class="org">Firma Jana Dzbana SP. Z O. O.</div> <a class="email" href="mailto:jan.kowalski@firma_jana_dzbana.pl">jan.kowalski@firma_jana_dzbana.pl</a> <a class="url" href="http://firma_jana_dzbana.pl">strona WWW</a> <div class="adr"> <div class="street-address">Dzbanowa 666</div> <div class="locality">Janów</div> <div class="region">Mazowieckie</div> <div class="postal-code">00-123</div> <div class="country-name">Polska</div> </div> <div class="tel">0-700-123-456</div> </div>
Przyjrzymy się szczegółom. Klasa vcard informuje, że mamy do czynienia z wizytówką (mikrofromatem hCard).
Klasa fn zawiera informację o osobie (Imię i nazwisko). Jeśli chcielibyśmy być bardziej dokładni możemy się posłużyć dwoma oddzielnymi elementami given-name i family-name, oznaczającymi odpowiednio imię i nazwisko. Dodatkowe (drugie) imię zawiera element z klasą additional-name.
Klasa org symbolizuje organizację (firmę, przedsiebiorstwo).
Kolejne klasy email i url – jak nazwa wskazuje, odpowiednio adres poczty elektronicznej, adres strony WWW.
Kolejny blok o klasie adr informuje o zawartości dotyczącej adresu. A w nim szczegółowe dane: nazwa ulicy, numer domu, miejscowość, region (województwo), kod pocztowy, kraj.
Ostatni blok zawiera informację o numerze telefonu – klasa tel.
Jak widać nazewnictwo klas jest bardzo intuicyjne, dzięki czemu podnosi nawet czytelność kodu HTML.
Ostatnio o Nginksie pisałem już jakiś czas temu. Pozmieniało się sporo, sam rozwój tego demona był dla mnie sporym zaskoczeniem. Kiedyś niszowy projekt - dzisiaj - zdobywający popularność w szalonym tempie.
Jednak nie ma co się temu dziwić - wydajność jest znacznie wyższa niż najpopularniejszej kobyły (czyt: Apache). No i fakt, że jest produkcji rosyjskiej - już któryś raz z kolei o tym wspominam, a jest to kolejny program potwierdzający regułę. 
Kanał ATOM
