Dawno nic ciekawego nie napisałem, nie martwcie się, nic się nie zmieni. Ale chciałbym poruszyć temat, który jest dość “śmieszny”. Dużo nieświadomych programistów swojej upośledzonej wiedzy nt tego co robią używają określenia czegoś czym nie jest. A mowa tutaj o inicjacji (poprawnie inicjalizacji). Śmieszy mnie jak widzę gdzieś w necie jakiś temat poruszony o programowaniu oczywiście i tam wojny, oj wojny kto lepiej kto ładniej, oj jakie wojny… A najbardziej rozbawia mnie:

“źle inicjujesz zmienne”

Jak pisze mój promotor programowania J. Grębosz, sprawdź sobie czym jest jedno a czym drugie to się uśmiejesz. I rzeczywiście można się uśmiać i jednocześnie zrobić z siebie totalne pośmiewisko. Ale wybaczajmy ludziom upośledzonym umysłowo. Wychodzących z założenia że jak strzeli się pięćdziesiąt wykrzykników i napiszę się tekst za pomocą CapsLock’a to się wszystko wie. A moja domena jest sprzeczna z tym założeniem, oto one:

“jeżeli czegoś nie wiem, to nie myślę że wiem”

Mam nadzieję że gdy ktoś będzie szukał czegoś o inicjacji w programowaniu to trafi na ten wpis i się 3x dobrze zastanowi niczym użyje tego słowa.

W ostatnich dniach witryna Smarty.net dosłownie zalewała nas kolejnymi wydaniami beta bilioteki Smarty 3, następcy systemu szablonów Smarty. Korzystając z chwili wolnego czasu, postanowiłem przyjrzeć mu się bliżej i ocenić, czy autorzy faktycznie czegoś się nauczyli przez ostatnie lata, bo - nie ukrywajmy - Smarty 2 to jeden z gorszych istniejących systemów szablonów, który żyje jedynie dzięki swej nieuzasadnionej popularności.

Przygotowałem się na kilka godzin pracy, a okazało się, że udało się wszystko zrobić w 15 minut. Większość poprawek to była zmiana nazw metod.

Tworzenie dużych aplikacji na lokalnej maszynie, a następnie ich przetestowanie przez wysłaniem do repozytorium, stanowiło problem, gdy dochodziło się do przetestowania funkcjonalności polegającej na wysłaniu maila. Użytkownicy linuxa są w lepszej sytuacji – wystarczy, że postawią sobie sendmail-a lub postfix-a i mogą wysyłać maile. Sytuacja przedstawia się znacznie gorzej w przypadku okienek.

W tym wpisie pragnę przedstawić kilka użytecznych rozwiązań dla programistów korzystających z biblioteki Open Power Template. Posiada ona wiele narzędzi ogólnego przeznaczenia, których zastosowanie w tworzeniu np. systemu stronicowania może nie być takie oczywiste na pierwszy rzut oka. Zapraszam do lektury.

PHP (zresztą nie tylko ten język) jako server-side do nauczenia trudny nie jest. Po jakim czasie seito twierdzi, że potrafi pisać całkiem niezłe skrypty, CMS, czy aplikacje. Ale nawet i wielu sensei często miewa problemy, gdy chodzi o mocno obciążone serwisy, w których stopniowo zaczynają pojawiać się wąskie gardła - strony wczytują się coraz wolniej, aż do momentu, gdy baza danych odmawia posłuszeństwa z powodu przeciążenia.

Na domiar złego, użytkownicy odświeżają wielokrotnie te same strony - albo z powodu wielu prób otwarcia, albo w celu aktualizacji często zmieniających się treści. I tak mamy pewien procent żądań, które tylko niepotrzebnie obciążają serwer, nieraz będące błędnym kołem - skrypt oczekuje na połączenie z bazą, a zniecierpliwiony gość albo opuści stronę, albo będzie wciskał CTRL+R do oporu…

Owszem, można postawić farmę serwerów z load-balancingiem/proxy-cache, ale nieraz jest to strzelaniem do muchy z armaty, poza tym - w przypadku mniejszych serwisów jest to poza ich zasięgiem finansowym. Jednak są sposoby… ;]

Skoro już wyjaśniłam na czym polega konstrukcja drzewa typu nested set, pora pokazać w jaki sposób, za pomocą niezbyt skomplikowanych zapytań, można wyciągnąć różne informacje. Na początek zajmiemy się zapytaniami, które pozwolą nam wczytać strukturę drzewa. Wczytanie drzewa Żeby wczytać całe drzewo nie trzeba wielkiej filozofii, wystarczy wykonać jedno zapytanie. To zagadnienie jest jednak trywialne bez [...]