Tym razem dość krótko. OVH – firma oferująca shared hosting, serwery VPS i dedykowane – właśnie oświadczyło za pomocą swojego systemu, że doszło do włamania do ich wewnętrznej sieci firmowej. W zeszłym tygodniu podobne włamanie miało miejsce do Developer Center firmy Apple (jakaś plaga?).
Niestety dzisiejsza sprawa dotyczy wszystkich klientów firmy OVH z Europy. To co najważniejsze – wykradziono loginy (NIC) oraz hashe haseł, które przy odpowiednich możliwościach własnych da się złamać. Reszta danych dla większości powinny być bez znaczenia (adresy do faktur, telefon, faks).
Kto z Was ma konto (dostęp do panelu w OVH) niech jak najszybciej zmieni hasło, aby później się nie zdziwił że serwer z aplikacją PHP jest niedostępny.
Informacja od OVH: http://prace.ovh.pl/?do=details&id=16227
When you scale a PHP application you have to consider several aspects of runtime environment such us:
By default, PHP stores sessions in files. There are also several approaches to speed up saving sessions, such us memcached, mapping save_path folder as ramdisc, etc.
In scaling approaches there is important that many worker nodes (with deployed application) runs the same code, round-robin selected or load-ballanced, but have the same space to store sessions, because there is no guarantee in distributes architecture, that next user’s request will be handled by the same node. This implies, that session memory have to be shared between nodes, unfortunately storing these data in local RAM doesn’t meet this requirement.
One of additional approach to storing sessions in fast-memory is Redis – key-value store. This could be configured as centralized or distributed database.
There is available a Redis session_handler for PHP. To use it:
ini_set('session.save_handler', 'redis'); ini_set('session.save_path', 'tcp://localhost:6379'); |
I am using Symfony 2 framework. Unfortunately, 4th step don’t affects the application. You have to register own SessionHandler in config.yml file:
framework:
session:
handler_id: session_handler_redis |
This configuration uses new SessionHandler registered ad session_handler_redis Symfony Service (more).
We have to write own SessionHandler in Symfony. I have found the Redis SessionHandler proposed by Andrej Hudec on GitHub (original code here). I have decided to use and improve existing implementation.
Declare new SessionHandler class somewhere in your project:
<?php namespace Fokus\Webapp\CommonBundle\SessionHandler; use \Symfony\Component\HttpFoundation\Session\Storage\Handler\NativeSessionHandler; /** * NativeRedisSessionStorage. * * Driver for the redis session save hadlers provided by the redis PHP extension. * * @see https://github.com/nicolasff/phpredis * * @author Andrej Hudec <pulzarraider@gmail.com> * @author Piotr Pelczar <me@athlan.pl> */ class NativeRedisSessionHandler extends NativeSessionHandler { /** * Constructor. * * @param string $savePath Path of redis server. */ public function __construct($savePath = "") { if (!extension_loaded('redis')) { throw new \RuntimeException('PHP does not have "redis" session module registered'); } if ("" === $savePath) { $savePath = ini_get('session.save_path'); } if ("" === $savePath) { $savePath = "tcp://localhost:6379"; // guess path } ini_set('session.save_handler', 'redis'); ini_set('session.save_path', $savePath); } } |
Now, add the entry that declares the class as a Symfony Service in services.yml file:
Debugowanie. Dziwny temat. Rzecz niby bardzo ważna i niesamowicie pomocna. Ucząc się wielu języków naturalną rzeczą jest rozdział o debugerze. Mówię szczególnie o językach kompilowanych, np. C/C++. Całkowicie inaczej jest jeśli chodzi o naukę języków skryptowych (PHP, Ruby czy Pythona na przykład). Przeważnie pomija się wspominanie o debugowaniu, w końcu interpreter przeważnie rzuca celną informację o błędzie. Wiele tutoriali i książek pokazuje jednak pewną instynktowną formę debugowania kodu. Metodę „ślepych printów, var_dumpów itd. Tak zazwyczaj jest najłatwiej. Chciałem jednak dziś pokazać trochę ambitniejsze podejście do debugowania.
Na początek: Co tak właściwie chcielibyśmy uzyskać?
Dla programisty C++ czy Javy powyższe punkty są pewnie niczym takim – przecież taki programista używa ich w tramwaju kodując ze smartphona. Co innego początkujący pythonowcy czy PHP’owcy. Oni przeważnie czegoś takiego jeszcze nie uświadczyli – a przecież to takie piękne. A więc…
Xdebug – nie jest to oczywiście jedyna opcja, ale to z tym rozwiązaniem mam najwięcej doświadczenia, więc xdebuga właśnie chciałem przedstawić.
Pokażę instalację na ubuntu (z przyzwyczajenia z kursu Laravel, na który oczywiście serdecznie zapraszam – http://blog.matiit.pl/category/kurs-laravel/).
Na początku musimy wyposażyć nasze PHP w xdebuga:
sudo apt-get install php5-xdebug
Oraz oczywiście włączyć je w konfiguracji php, w ubuntu jest to plik:
/etc/php5/apache2/conf.d/20-xdebug.ini
xdebug.remote_enable=1 xdebug.remote_port="9000" xdebug.profiler_enable=1
Taka konfiguracja w zupełności wystarczy, szczególnie musimy zapamiętać numer ustawionego portu. Przetestujmy teraz czy xdebug jest aktywny.
Osoby pracujące jako web developer zapewne nieraz spotkały się z koniecznością stworzenia „klikalnej” mapy Polski. Większość map tworzonych jest z wykorzystaniem Flasha. Nie wszyscy zapewne wiedzą, że taką mapę można również stworzyć za pomocą HTML/CSS z dodatkiem JS.
Na początek musimy przygotować pliki graficzne z mapą. Wykorzystałem mapę Polski ze strony Wikipedii. Mapa będzie w odcieniach szarości, natomiast po najechaniu myszką województwo zmieni kolor.
Jako plik bazowy wykorzystamy mapę Polski w odcieniach szarości. Kolejnymi plikami są poszczególne województwa, które pojawią się po najechaniu myszką. Ważne jest, by wszystkie grafiki miały jednakowe wymiary (obszar poza danym województwem musi być przezroczysty).
Na początek stwórzmy szkielet dokumentu:
Kanał ATOM
<!DOCTYPE html PUBLIC "-//W3C//DTD XHTML 1.0 Strict//EN" "http://www.w3.org/TR/xhtml1/DTD/xhtml1-strict.dtd">
<html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml">
<head>
<title>Mapa</title>
<meta http-equiv="content-type" content="application/xhtml+xml; charset=utf-8" />
<meta name="Description" content="" />
<meta http-equiv="Content-Language" content="pl" />
<meta name="Keywords" content="" />
<script type="text/javascript" src="jquery-1.10.2.min.js"></script>
<style type="text/css">
</style>
<script type="text/javascript">
</script>
</head>
<body>
<div id="area">
</div>
</body>
</html>
#area będzie kontenerem zawierającym całą mapę. Wrzućmy do niego obrazek z tłem mapy:
<img id="map_poland" usemap="#poland" src="mapa.png" />
Teraz dodajmy listę województw:
<ul>
<li id="lubelskie"><img src="lubelskie.png" usemap="#poland" /></li>
<li id="podkarpackie"><img src="podkarpackie.png" usemap="#poland" /></li>
<li id="podlaskie"><img src="podlaskie.png" usemap="#poland" /></li>
</ul>
Musimy jeszcze „zmapować” obrazek z mapą, żeby obszary do klikania miały mniej więcej kontury takie jak województwa. Służą do tego znaczniki map i area.
<map id="poland" name="poland" >
<area shape="poly" alt="lubelskie" title="lubelskie" coords="571,255,554,275,539,269,541,280,532,280,523,289,488,291,488,305,492,325,476,328,490,335,495,348,490,352,492,357,491,389,500,417,505,417,508,406,522,417,518,429,542,436,546,450,537,449,535,454,536,458,555,459,550,463,575,464,585,451,591,455,598,451,612,468,619,451,639,446,640,431,638,410,630,398,633,388,607,350,614,346,595,306,610,307,618,269" href="#lubelskie" />
<area shape="poly" alt="podkarpackie" title="podkarpackie" coords="608,465,555,546,563,562,561,579,575,595,570,593,554,593,512,576,506,565,477,554,467,562,464,525,455,519,461,513,452,509,455,464,452,461,471,449,483,443,486,433,494,428,495,414,498,416,510,413,514,413,516,423,534,433,542,432,544,447,534,455,545,456,551,462,571,462,583,451,588,451,599,448,602,456,607,462" href="#podkarpackie" />
<area shape="poly" alt="podlaskie" title="podlaskie" coords="537,40,543,32,552,36,555,46,569,51,569,51,577,53,592,76,582,77,614,159,620,187,621,218,594,227,576,256,567,255,552,245,535,247,526,215,523,201,513,208,518,193,500,204,501,183,488,180,478,173,476,148,467,134,484,139,494,132,513,121,536,103,540,87,530,79,530,62,519,57,539,49" href="#podlaskie" />
</map>
Kolejne obszary tworzone są znacznikiem area. Atrybut shape określa kształt zaznaczenia, mamy do wyboru: rect (prostokąt), circle (koło) oraz poly (wielokąt). Atrybut coords zawiera współrzędne obszaru (para liczb – oś X i Y). Trzeba pamiętać, że współrzędne liczone są od lewego, górnego wierzchołka obrazka. Do mapowania wykorzystałem Online Image Map Editor.