na początek

Na początku był kod. Kod, który się rozrastał, żył, ewoluował, a pracę nad nim wykonywało programistów wielu. I kod ten spełniał swoje zadanie. I nigdy nie dotknął go zbędny proces refaktoryzacji, co pozwoliło, że rozmiary jego były naprawdę okazałe, jego możliwości - mnogie, a czytelność - żadna."Na szczęście", w trakcie pracy nad kodem, wielu programistów, którzy mieli z nim do czynienia, otaczali kolejne linijki instrukcji, pokaźną ilością komentarzy, które miały na celu przekazać przyszłym pokoleniom tajemnice zawarte w kodzie i uzmysłowić jego działanie. Czytaj więcej »

Jak łatwo zauważyć pobawiłem się trochę wyglądem strony:) Zdecydowałem się na taki zabieg z dwóch powodów. Po pierwsze, stary wygląd już mnie zaczął nudzić:P Po drugie, chciałem dodać trochę radosnych kolorów:)Skąd ten wpis? Bo nie jestem do końca pewien, czy wygląd jest dobry, czy nie rozprasza uwagi, czy kolory nie są zbyt jaskrawe. Niestety moje zdolności odnośnie projektowania wyglądu stron internetowych nie są powalające, dlatego też zdecydowałem się na opublikowanie tego krótkiego wpisu, z nadzieją na jakieś uwagi z Waszej strony:)Jeżeli coś Wam się nie podoba, coś warto zmienić lub coś po drodze popsułem i nie zauważyłem tego, to będę wdzięczny za komentarze, najlepiej konstruktywne:PPonieważ milczenie jest oznaką zgody, to brak komentarzy uznam za podzielenie mojego pomysłu na nowy wygląd strony, więc lepiej zastanówcie się dwa razy, czy warto z komentowania zrezygnować:)

celem wyjaśnienia własnych poczynań

Dzisiaj skończyłem czytać książkę "Język inżynierii systemów SysML. Architektura i zastosowania. Profile UML 2.x w praktyce" i choć kiedyś sobie obiecałem, że na blogu nie będę umieszczać żadnych recenzji, czy też opinii na temat książek, doszedłem do wniosku, że pora na weryfikację tego poglądu:)Jeżeli przeczytam coś, obok czego naprawdę nie powinno się przejść obojętnie - napiszę o tym..Jeżeli przeczytam coś, czego należy unikać za wszelką cenę - również postaram się opublikować stosowny artykuł:)Pomijam oczywiście książki, które przeczytałem do tej pory, bo albo wrzuciłem o nich wzmiankę na Google+ albo na Twitterze, a nawet jeżeli nie, to są istotniejsze tematy, na które warto pisać:P Czytaj więcej »

W ostatnim tygodniu znowu trochę „przysnąłem” z wpisami, ale wytłumaczenie jest proste: już w środku tygodnia bez zbędnych ceregieli pojechałem do domu na święta i przez ten czas komputer (poza totalnie nie wymagającymi myślenia czynnościami typu klikanie na społecznościówkach) był … #LINK#

T

he term ‘minimalism’ is a trend from early 19th century and gradually became an important movement in response to the over decorated design of the previous period. Minimalist architecture became popular in the late 1980s in London and New York,[3] where architects and fashion designers worked together in the boutiques to achieve simplicity, using white elements, cold lighting, large space with minimum objects and furniture. Minimalist architecture simplifies living space to reveal the essential quality of buildings and conveys simplicity in attitudes toward life. It is highly inspired from the Japanese traditional design and the concept of Zen philosophy.

 

Influences from Japanese tradition

The idea of simplicity appears in many cultures, especially the Japanese traditional culture of Zen Philosophy. Japanese manipulate the Zen culture into aesthetic and design elements for their buildings.[11] This idea of architecture has influenced Western Society, especially in America since the mid 18th century.

The Japanese aesthetic of Wabi-sabi values the quality of simple and plain objects. 

For example, the sand garden in Ryoanji temple demonstrates the concepts of simplicity and the essentiality from the considered setting of a few stones and a huge empty space.[14] The Japanese aesthetic principle of Ma refers to empty or open space. That removes all the unnecessary internal walls and opensup the space between interior and the exterior. Frank Lloyd Wright was influenced by the design element of Japanese sliding door that allows to bring the exterior to the interior. The emptiness of spatial arrangement is another idea that reduces everything down to the most essential quality.[16] The Japanese aesthetic of Wabi-sabi values the quality of simple and plain objects. It appreciates the absence of unnecessary features to view life in quietness and reveals the most innate character of chosen materials.

 The Japanese minimalist architect, Tadao Ando conveys the Japanese traditional spirit and his own perception of nature in his works. His design concepts are materials, pure geometry and nature. He normally uses concrete or natural wood and basic structural form to achieve austerity and rays of light in space. He also sets up dialogue between the site and nature to create relationship and order with the buildings. Ando’s works and the translation of Japanese aesthetic principles are highly influential on Japanese architecture. For example, the Japanese flora art, also known as Ikebana.

 

Strony internetowe (i nie tylko) składają się z wielu elementów - jedne są bardziej widoczne, inne mniej. O ile każdy z nas jest w stanie wymienić co najmniej kilka elementów składających się na dobry design, o tyle pewne z nich są na tyle transparentne, że czasem zupełnie o nich zapominamy. Tak sprawa ma się zazwyczaj [...]

Ten Linkdump jest zdecydowanie spóźniony - to chyba pierwszy wpis, z którym "nie wyrobiłem" się w ciągu dwóch dni względem Harmonogramu. Tak to jednak jest, jak się ma tyle pracy, że po tych kilkunastu godzinach człowiek już nawet nie myśli o tym, że gdzieś w Internecie istnieje jakaś strona, którą się zarządza, a tym bardziej, [...]